Klej ciekły do płytek ceramicznych

Ciekła klejność do plytek jest coraz częściej stosowana dzięki swojej wygodzie, wysokiej adhezji i uniwersalności. W odróżnieniu od suchych mieszanek wymagających zamieszania, ciekłe złoża mogą być gotowe do użytku natychmiast lub po lekkim wstrząsaniu. To zmniejsza ryzyko błędów podczas mieszania i pozwala zaoszczędzić czas podczas wykończenia pomieszczeń różnego przeznaczenia. Ciekła klejność jest stosowana do mocowania plytek ceramicznych, klinkierowych, klinkierowych i mozaikowych na różne podłoża. Może być używana zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz pomieszczeń, w tym w strefach o zmiennej wilgotności, zmianach temperatury, podgrzewanych podłogach i nietypowych powierzchniach. Takie złoża są stosowane zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i komercyjnym. Zalety ciekłej klejności obejmują następujące właściwości: - wysoka wytrzymałość; - odporność na odkształcenia ścinania; - wodoodporność; - elastyczność; - zdolność do kompensowania niewielkich ruchów podłoża; - skutecznie wiąże się nawet z gładkimi lub słabo wchłaniającymi wodę powierzchniami przy prawidłowym przygotowaniu podłoża.

Klej ciekły do plytek ma strukturę tiksotropową, dzięki czemu wygodnie nakłada się na powierzchnie pionowe bez ślizgania. W jego skład wchodzą cement, mineralne wypełniacze, polimery, plastyfikatory, dodatki modyfikujące. Niektóre rodzaje kleju dodatkowo zawierają komponenty lateksowe, zwiększające elastyczność, co jest ważne przy deformacjach podłoża.

Takie złoża charakteryzują się doskonałą adhezją do betonu, tynku, płyt gipsowo-kartonowych, płyt OSB, płyt szklano-magnezowych. Aby zwiększyć przyczepność do podłoża, używa się prymera lub uniwersalnej gruntówki. W zależności od warunków eksploatacji wybiera się złoże mrozoodporne, wilgoodporne, żaroodporne lub uniwersalne.

Czas korekcji plytek po ułożeniu na klej ciekły wynosi od 10 do 20 minut. Pierwotne schwytanie zaczyna się po 30–40 minutach, pełna wytrzymałość osiągana jest po 24–48 godzinach, w zależności od typu kleju i warunków otoczenia.

Najczęściej stosowany jest klej ciekły podczas układania plytek w łazienkach, kuchniach, korytarzach, na fartuchach kuchennych, a także podczas oblicowywania ościeży, nisz i parapetów. Dzięki wysokiej plastyczności skład pozwala na wyrównanie nierówności powierzchni i równomierne rozłożenie obciążenia na każdy element oblicówki. Ponadto brak pyłu podczas pracy z gotowymi składami czyni je szczególnie wygodnymi w pomieszczeniach zamieszkanych. Wewnątrz budynków szeroko stosowany jest klej ciekły do plytek ceramicznych, gdyż zapewnia trwałe przywieranie nawet do gładkich, polerowanych powierzchni. Jest to szczególnie ważne dla pokryć ściennych, które są nieustannie narażone na kontakt z parą, rozbryzgami i działaniem mechanicznym. Podczas nakładania na płyty kartonowo-gipsowe zaleca się stosowanie lekkich plytek i wybieranie składów klejowych o mniejszym kurczeniu się. W pomieszczeniach o wysokiej wilgotności i częstym kontakcie z wodą stosuje się klej ciekły do plytek w łazience. Taki klej posiada właściwości odpychające wodę i jest odporny na pleśń. Jego skład został dostosowany do kapilarnego pochłaniania wilgoci, co zmniejsza ryzyko odpadania oblicówki przy długotrwałym użytkowaniu.

Mieszanki na bazie cementowej i cementowo-polimerowej o wysokiej mrozoodporności są odpowiednie do prac zewnętrznych. Są one stosowane przy układaniu płytek na balkonach, tarasach, cokolach budynków, schodach i elewacjach. Ważne jest uwzględnienie współczynnika rozszerzalności termicznej podłoża i wybranie kleju zdolnego do jego kompensacji.

Przy oblicowywaniu zewnętrznych schodów lub schodków preferuje się mrozoodporne i elastyczne mieszanki, odporne na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne. Przed układaniem płytek na zewnątrz podłoże starannie oczyszcza się, odpylają i zabezpiecza przed głębokim przenikaniem.

Kleje o zwiększonej zawartości składników polimerowych, przeznaczone do prac zewnętrznych, charakteryzują się również wysoką tiksotropowością, co pozwala na pracę z pionowymi powierzchniami elewacyjnymi bez konieczności dodatkowego mocowania płytek.

Do montażu pokrycia podłogowego stosuje się wytrzymałe i elastyczne kleje, zdolne do wytrzymania znacznych obciążeń i zachowania elastyczności. Szczególnie ważne jest prawidłowe dobranie składu podczas układania płytek na podłogi z ogrzewaniem. Klej ciekły do płytek na podłogę powinien być odporny na cykle nagrzewania i chłodzenia, nie tracić wytrzymałości przy długotrwałym działaniu temperatury oraz posiadać wysoką odporność na pękanie.

Kleje polimerowe najczęściej wybierane są do układania płytek na podłogę z ogrzewaniem, ponieważ zachowują przyczepność przy wahaniach temperatury. Masy cementowe również są stosowane, ale wymagają dokładnego przestrzegania zaleceń technologicznych.

Grubość warstwy przy układaniu na podłodze wynosi od 5 do 10 mm, co pozwala na wyrównanie niewielkich nierówności podłoża. W trakcie prac ważne jest równomierne rozprowadzenie składu i unikanie powstawania pustek, które mogą doprowadzić do zniszczenia płytki w trakcie eksploatacji.

Układanie płytki na suficie wymaga minimalnej wagi materiału okładzinowego i użycia kleju o wysokiej tiksotropowości. Stosuje się klej ciekły dla płytek sufitowych, zapewniający szybkie schwytanie i odporność na ślizganie. Takie złoża są często stosowane przy remontach łazienek, kuchni i pomieszczeń gospodarczych.

Praca na suficie wymaga użycia lekkich płytek kaflowych lub elementów dekoracyjnych o niewielkiej wadze. Aby płytka została solidnie zamocowana, konieczne jest wstępne przygotowanie powierzchni gruntem z dodatkami antyseptycznymi i naniesienie kleju za pomocą ząbkowanego szpachla.

Czas na korektę na suficie jest ograniczony, dlatego ważna jest dokładność układania od pierwszego razu. Klej ciekły stosowany w takich warunkach nie powinien kapał lub spływał przy nakładaniu. Jego skład zawiera zagęstniki, utrzymujące masę w miejscu do momentu schwytania.

Podczas renowacji pomieszczeń często zdarza się konieczność ułożenia nowej płytki na starej powierzchni kafli. W tym celu używa się płynnego kleju o wzmocnionej adhezji. Jest on w stanie trwale połączyć się z gładką, polerowaną powierzchnią pod warunkiem jej wcześniejszego odtłuszczenia i zastosowania adhezyjnego prymera.

Taka metoda pozwala uniknąć demontażu starej płytki, przyspieszyć remont i zachować poziom podłogi. Szczególnie często metodę „płytka na płytkę” stosuje się w łazienkach i kuchniach.

Nie wszystkie rodzaje płynnego kleju nadają się do tej metody. Wybiera się skład rekomendowany przez producenta dla takich warunków. Ważne jest również przestrzeganie dopuszczalnego obciążenia na podłoże, szczególnie przy układaniu na ścianach.

Niezależnie od zastosowania, jakość przygotowania podłoża bezpośrednio wpływa na trwałość oblicówki. Powierzchnia jest oczyszczana z pyłu, resztek starych pokryć, oleju, farby. W razie potrzeby usuwane są nierówności i wady, wykonywane jest gruntowanie i suszenie.

Przed naniesieniem kleju ciekłego powierzchnia musi być sucha, mocna, bez śladów pleśni i odpadających części. W przypadku zwiększonej chłonności (np. na pianej betonie lub cementowej tynku), należy użyć gruntów głębokiego przenikania.

Szczególna uwaga jest poświęcona podłożom o niestandardowych właściwościach — drewnianym, metalowym, starej płytce. W tych przypadkach wymagana jest specjalna przygotowanie: prymery o zwiększonej adhezji, siatki zbrojeniowe i dostosowane składy kleju.

Średnie zużycie ciekłego kleju wynosi od 2 do 6 kg/m² w zależności od powierzchni podłoża, rozmiaru płytki i grubości warstwy. Na nierównych powierzchniach, przy użyciu płytki wielkoformatowej, zużycie zwiększa się. Prace wykonuje się w temperaturze od +5 do +30 °C. Wilgotność powietrza - nie więcej niż 75%. Podczas prac na zewnątrz należy unikać deszczu i bezpośredniego nasłonecznienia. Używanie działek grzewczych lub suszarek budowlanych nie jest dopuszczalne, ponieważ narusza równomierne wysychanie warstwy kleju. Klej nie powinien być nakładany na podłoże zamarznięte lub przemarznięte. W warunkach podwyższonej wilgotności lub możliwego wznosu kapilarnego wody należy stosować środki hydroizolacyjne przed układaniem.